arrumbar1

arrumbar1
tr 1) слагам настрана; захвърлям в някой ъгъл; пренебрегвам; 2) подреждам бъчвите в изба; 3) прен. обърквам, карам някого да млъкне (в разговор); 4) прен. пренебрегвам някого, не му обръщам внимание.

Diccionario español-búlgaro. 2014.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • arrumbar — arrumbar1 (Del cruce entre arrimar y arrumar). 1. tr. Poner una cosa como inútil en un lugar retirado o apartado. 2. Desechar, abandonar o dejar fuera de uso. 3. Arrollar a alguien en la conversación, obligándole a callar. 4. Arrinconar a alguien …   Diccionario de la lengua española

  • arrumbar — I (Del fr. arrumer < germ. rum, espacio.) ► verbo transitivo 1 Retirar una cosa en un lugar apartado: ■ arrumbó todos sus juguetes viejos. SINÓNIMO arrinconar 2 Dejar a una persona fuera de una conversación. SINÓNIMO apartar 3 Rehuir el trato… …   Enciclopedia Universal

  • arrumar — (Del fr. arrumer < germ. rum, espacio.) ► verbo transitivo 1 NÁUTICA Poner la carga en un barco. ► verbo pronominal 2 NÁUTICA Cubrirse el cielo de nubes. * * * arrumar (del neerl. «ruim», espacio) 1 tr. Mar. Distribuir la ↘*carga en un *barco …   Enciclopedia Universal

  • arrumbamiento — ► sustantivo masculino NÁUTICA Dirección o rumbo en que marcha una embarcación. * * * arrumbamiento (de «arrumbar1») 1 m. Mar. *Rumbo: dirección en que marcha el barco. 2 Geol. Dirección de los accidentes geológicos. * * * arrumbamiento. (De… …   Enciclopedia Universal

  • arrumar — (Del neerl. ruim, espacio, lugar). 1. tr. Mar. Distribuir y colocar la carga en un buque. 2. Col. y Ven. amontonar (ǁ poner unas cosas sobre otras). 3. C. Rica y Ven. arrumbar1. 4. coloq. Hond. Dicho de una persona: Abrazar y acariciar a otra. 5 …   Diccionario de la lengua española

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”